Son Oyun Şiiri - Kağan İşçen

siyahın adı değişti seninle
zamanın ölçüsü
mevsimlerin hepsi bir oldu
bir ayrılık aynı...

kahırlı nefes almalar sıktı
sokağın yüzüne bakamaz oldu gözlerim
utançla gülümserken öğlen boşluklarına
uyudum lirik bir ölümle...

sesini kıstım kirpiklerimin
sırf aklına takılmasın diye hüznüm
sana dokunmasın diye yalnızlığımın ucu
karanlığı ayna yaptım bakışlarıma...

ırmaklı masallları sustu iç kentimin
ilyazım kar dolu bir yamaçta kayboldu
üzerimde ömrümün dokunulmamış tozu
son oyunuma hazırlanıyorum penceremle...