Önce 17 Ağustos, akabinde 12 Kasım,
Ne büyük felaket Yarab, çoluk çocuk masum.
Binalar heybetli, sanki bizlere hasım
Başka felaketler olmasın, son olsun 12 Kasım!
Ana cadde kenarında yüksek yüksek binalar,
Enkazlarda kalan yavrular anam diye ağlar.
İçten gelen ahlar, elimizi kolumuzu bağlar
Başka felaketler olmasın, son olsun 12 Kasımlar!
Sıra sıra binalar, terk edilmiş boş durar,
Çadırlarda afetzedeler acılarını sarar
İhmali olanların, elbet vicdanı yanar (!)
Başka felaketler olmasın, son olsun 12 Kasımlar!
Kriz merkezi kurulmuş Hükümet Konağı önüne,
Akın akın geliyor insanlar, erzak alabilmek için evine.
Alanlarda buruk bir sevinç, alamayanlar nasıl sevine.
Başka felaketler olmasın, son olsun 12 Kasımların yerine!
( 26.12.1999)
Kayıt Tarihi : 11.11.2010 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!