Son Olsun. Şiiri - Akın Kalkan

Beni çok kullandın, hor gördün
Canıma can, damarıma kandın, son olsun..
Başıma ne işler, ne çoraplar ördün
Akıllandım ben artık.. Bu son olsun..

Son olsun seni karşılıksız sevmelerim
Artık, kurusa da olur bahçelerim
Sorun değil, umutları yarınlara ertelerim
Seninle kurduğum hayaller, son olsun.

Hayatımdan çıktığın günden beri
Kurmadığımı anladım eski düşleri
Son kez yandı bu yürek, savruldu külleri
Bir daha yanmak mı?.. Son olsun.

Haykırışlarıma sağırdın, duymadın
Şu gönlüme ağırdın, köşesinden tutmadın
Kayboldum gözlerinde, bir kez olsun bulmadın
Bir daha gelmek mi?.. Son olsun.

Soğuk soğuk gülerdi bana o suratın
Anlamı kalmadı ne ocağın, ne şubatın
Acısı tarifsiz, adı belliydi vuslatın
Bir daha sevmek mi?.. Son olsun..

Ben sana her gün, damla damla, damladım
Çiçek bildim seni, bir kez olsun açmadın
Sevdam ağır bastı, sözümden hiç caymadım
Bir damla su mu?.. Son olsun..

Aklımı senle bozdum, haberin olmadı
Aç gözlerin, ihanete doymadı
Doluya koydum olmadı, Boşa koydum dolmadı
Sana merhamet mi?.. Son olsun..

Duygularımı benden alıpta gittin
Gönlümün ortasına, yalanlar diktin
Artık heyecanım kalmadı, Şairin çok bitkin
Bir cümle yazmak mı?.. Son olsun..
Adını bir daha anmak mı?.. Son olsun..