Annen dünyaya getirdiğinde,
ilk kucaklayandım seni ben.
Konu komşu, hısım akraba,
Bayram yaptık kavuştuğumuzda sana,
Eksik olmadı kırk gün evimize gelip giden…
Kısmetse yolcu edeceksin beni de sen.
Fidanlar dik ardımdan andaç,
Ve iyi bak onlara,
Sebeplensin kurt kuş, kalmasın yuvasız, aç…
Ardımdan gözyaşı değil,su dökün, diyorum yani oğlum!
Gün senin gayrı oğlum,
Yanımda götüremeyeceğim ne varsa:
Bağ, bahçe, tarla tokat, iş güç,
At, evlat senin…
Düğün dernek, şenlik ziyafet,
Nezaket, zarafet, güç kudret hepsi…
Fazla tamah ettim ben, mala mülke, paraya pula,
Fazla bağlı yaşadım dünyaya,
Sen de düşmeyesin oğlum, aynı hataya.
Aç ağzını kesenin,
Çünkü benim gibi, misafirin onlar senin;
Verme paraya pula o kadar değer,
Tanrı sever ağırlayanı,
Hele de çok gelir ve hayırlı yere giderse misafir eğer!
Oğlum, ardımdan yapacaklarını,
Saydım bir bir.
Geldiğinde Münker ve Nekir,
İnşallah cevabını kolay verir de bu fakir,
Görmez azab-ı kabir
Oğlum, ardımdan yapılacakları saydım,
İnşallah, çaldığında kapımı ölüm,
Hafiflerde bir nebze yüküm,
Kalmam kabirde kıyamete dek iki büklüm!
Kayıt Tarihi : 22.5.2020 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Göç şiirimin sonuç bölümüdür. "Göç "şiiri çok uzun hayatımı hayata bakışımı ve ölümüm sonrasıyla ilgili hayalimi anlattığım öyküsel bir şiir...Malesef bugünkü okuyucu kitlesi sonuna kadar okuma sabrını gösteremez.Bundan dolayı ana metnin dışında bir kaç tane daha yeni metin oluşur diye düşündüm. Ancak "Göç" şiirim bağımsız ve anaç şiir olarak sayfamda yerini koruyacak.
Beğenerek okudum.
TÜM YORUMLAR (1)