Gel sarıl boynuma korkma, gel son kez kokla
Zaten sen vurmuştun beni keskin bıçakla zehirli okla..
Beni sen, seni ben nasıl olsa göremeyeceğiz bitti hayat, ecelle toprakla...
Az sonra sular dökülecek üstüme, gidiyorum, terle, alıştığın kokuyla...
El ele gezmeler boşuna imiş boşuna
Nazar değmesin diye kaç kez eritip attık yola, bak sen kurşuna..
Bakmaya kıyamadığım dalıp dalıp gittiğim bak şu ela gözüne kalem kaşına..
Toprak olacak toprak kabullenmesende herşey tümüyle aşina
Niyazi SakarKayıt Tarihi : 20.4.2009 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!