Son Nokta Şiiri - Mustafa Erol

Son Nokta

Nice acılar yaşadı.
Nice güzel günler gördü.
Bazen acıyı bile acıttı acıları.
Bazen güzelliklere güzellik ördü.
Şiir dedi insanlar yürek yansımalarına.
Ezince esrarlı gücün esrarını bir ses.
Kurudu pınarlarından akan can suyu.
Şiirler öksüz kaldı, şiirler yetim.
Hürriyeti yâre esaretti yüreğin.
Gücü ve kuvveti bitti yüreğin.
Nice acıları hep aştı yürek.
Güneşle bile savaştı yürek.

Ruhumun ruhuna vuslatıydı.
Her birini sevdan ile yazdıklarım.
Beğenirdi inan ki yazdıklarımı şairler.
Ruhuna vuslat diye senin şiir dokurdum.
Yazdıklarımı da şiirden anlayanlara okurdum.
Artık şiir bana doymasa da, ben doydum.
Bu şiir ile işte, şiire son nokta koydum.
İnan ne şiir yazarım artık ne nesir.
Sensiz olunca, yüreğim olur kısır.

İmza atmayacak artık bir şiirin altına bu yürek.
Mezarlardan bile gelse, şiir yaz diye nice ses.
Akıl ve mantığa yürektir bende tek kafes.
Nice acıları yaşayıp aşsa da bu yürek.
Çağlayanlar gibi coşsa da bu yürek.
İflas edip çekildi bir köşeye.
Son nokta koydu hem şiir,
Hem de neşeye.

Mustafa EROL
20. Ağustos. 2013
Manavgat / Antalya