Son Nokta! Şiiri - Cihat Şahin

Birçok virgül koydular, hayatına belalar!
Bir gün nokta koyunca; duyuracak salalar.

Her musibet içinde, bil çok mühim nokta var!
Manasını çözersen; olur, gelen bela kar!

Akil, nokta içinde; keşfederse nükteyi!
Sonra çözüp, fetheder; kalbindeki ukdeyi.

Her musibet bir mesaj, idrak edip, bilene!
Anlamadan giderse; yazık olur ölene.

Bir noktada takılıp, düşme asla yeise!
Sor hikmetin bilene, al mesajı ne ise!

Dünya; daru-l imtihan, meşakkati bol olur!
Tevekkül ve sabırla; her tür zorluk hallolur.

Kalsa muzlim bir nokta; “bir hikmeti var” de, geç!
“Madem gelen Rabbimden; hepsi bana kar” de, geç!

Rahmet daim zahmette, alın teri; mübarek.
İstiyorsan çok rahmet? Terle biraz mübarek!

Ek tarlaya tohumu, al ukbada mahsulü!
Dünyada da bu işin, böyle elbet husulü.

Ecel binip ensene, son noktayı koymadan,
Tuşa gelsin önünde, sınavında tüm adan!

İyi çalış dersine, hakka güven metin ol!
Kolay kılınsın sana; önündeki çetin yol.

Her an konur hayata, ölüm ile son nokta!
O, koymadan noktayı, koy dünyana sen nokta!

Kesben aktif olsan da; kalben terk et onu sen!
Ancak öyle hoş tarzda, bitirirsin sonu sen!

Cihat ŞAHİN
14.06.2010-İZMİR