çıplaktı
kadın...
paslanmış dudakların
izleriydi...
baktıkça kanatan,
dokundukça kanayan...
tensel temaslardan
çıkılmış yolculukların,
tüm ara molalarında
kapılmış
kıskaçlarına
fahişe ruhlu
hayatın...
bir kez
karası bulanmış,
çatlak meme uçlarına
ellerin,
terli bedenlerin...
sağırdı kuyu,kuytuda...
uzun lacivert gecelerde
anısı dökülmüş izlerin...
aynalar, ki
dünden kör şimdi...
ilik düğmeleri kopuk
bir jipon,
geçmemiş geçmiş gibi
askıda kalmış...
küf yeşili lekeleri artmış,
bugünün...
dünün zaten yok
şimdi
boş bir odada
boşlukta...
beyaz bir kağıtta
son noktada...
arınmış,
egzos karası aşklarından...
(13.02.2010)
Berfin Bahar'ın 148.Sayısında Yayınlanan Şiirim
Kayıt Tarihi : 9.6.2010 11:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!