Son Nokta Şiiri - Seval Deveciler

Hislerim sözcüklere dökülmüyor
Canımın nasıl yandığını
Kanımın nasıl aktığını
Görmeyesin, bilmeyesin diye..
Yaşanılanlar belgelenip,
Geleceğe sarkmasın diye
Küstü kalemim
Dondu mürekkebim….
Adın kalmayacak satırlarda
Sana ait anılardan bahsetmeyeceğim bir daha
Gittiysen gittin!
Kalmayacağım ardında!
Dönüp baktığında ben olmayacağım bir daha.
Hiçbir satır sana yazılmayacak
Şiirler seni hatırlatmayacak…
Hislerim sözcüklere dökülmeyecek
bir daha asla…
Senden bir nokta bile kalmayacak yarınlara..
Küstü kalemim..
Dondu mürekkebim..
Sözcüklere dökülmedi hislerim
Seni nasıl sevdiğimi,
Nasıl özlediğimi bilmeyesin diye….
Sana dair hiçbir şey kalmayacak
güneş doğduğunda….
Şimdi gece çüktü günüme
Efkarım ondan!
Gülen güne “merhaba” dediğimde
Silinip kaybolacak tüm yaşananlar,
Sana dair tüm satırlar….
Sen dönüp baktığında;
Simsiyah bir çizgiden başka bir şey göremeyeceksin
Gözün yaşlı, yüreğin anlarla dolu
baktığında bana tek sözüm sana:
“ silemedim seni ama karaladım!
Gittiysen gittin ama ben arkadnda kalmadım”
! !