Son nokta Şiiri - Cafer Gürsel Yaman

Dışarıda
fırtına yağmur
sağa sola bükülen ağaçlar
uçuşan yapraklar,
İçeride
kahvaltı sofrası
garson, yaşlı amca
ve bir fotoğrafçı
İçinde
dışarıdan farkı olmayan
fırtınalar, bükülmeler
gözyaşları

yağmur şiddetini azaltmıştı
hatta hemen hemen bitmişti
yaşlı amca beresini düzeltti
montunu giydi
büyük bir hazla kendini
dışarı attı.
derin bir nefes aldı
tüttürülen sigara
toprak kokuyordu dışarısı
belkide kendini yakın hisetti
eğildi yerde duran
bir çift kuru yaprağa
birmüddet bakakaldı
yaşamı ğeçti
gözünün önünden
bir çift kuru yaprakta
önüne düşen beresini düzeltirken
bakakalan fotoğrafçıyı farketti
kararsızdı
makinasını bir göz hizasına getiriyor
bir indiriyordu
yaşlı amca yerde duran
bir çift kuru yaprağı işaret etti
fotoğrafçıya
İşte benim yaşamım dercesine
son noktayı koymuştu
kimbilir belkide bu son nokta
bir başlangıç dı..................................................