Son Nokta Şiiri - Fatih Yiğit

Sonu belli olmayan meçhul bir uçurum kenarın da hayatı taştan yüreğimde hissetmek için beklıyorum...

Belki bu bir son yada bir sonun başlangıcı olabilir ama bidiğim en iyi şey unutulmanın çok kolay olduğudur...

Ansızın gidişler boşa harap olmuş umutlar yere vurulmuş sevda lar özlem ler hüzünler hepsi bu bende de...

benim ölümüm var oluşumdan once gelmiş ki sadece yalan la dolu bir hayatı kendime yaşamak diye isimlendirip yaşamaya çalışıyorum okdar...

Sonu ne mi bir gece yarısında şehrin en pis meyhanalerinin bulunduğu en iğrenc sokakta bir meyhanede bir koşede pis bir rakı masasınnın üstüne kederini dökmek istediğim ölüm şişelerinin içinde kaybolmuş saçım sakalım bir birine karışmış bir şekilde ölüme günahkar bedenimle merhaba diyeceğim. Benim sonum bundan ibaret...

:(Mekansız Yazar) :