Son Nokta Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Son nokta

Günde beş vakit sendiğimin kapısını çalarım
Üzerim süsle günah yükümle huzura varırım

Pişmanlıkla akan gözyaşlarımla ellimi açarım
Ömrüme sağlanan derdimi arzu hal ederim

Hayat nöbetin Tevbe eşinde affımı beklerim
Yunusun himmet kapısında kendime çare ararım

Nefsimin zalimliliğine saçındaki akla derman ararım
Huda ile yalnız umutsuzluk hanınım kapısını kapatırım

Bilirim ne anadan babadan ne dost elinden fayda var
Karalıklar içinden geldim aydınlıga karanlığa gideceğim

Bilirim Ne kazandığım mal mülkten itibardan fayda var
Bir hiç ve eli boş geldim yine bir hiç eli boş gideceğim

Bülbülü zarın ötüşüyle bir tahta kuytuya gireceğim
Amelimle ve hata günahımla baş başa kalacağım

Terazinin ağır közüne razı olacağım koyacağım
Son noktayı dönmemek üzere