Son Nefesindi Şiiri - İlhan Sağ

Soluyorum...
Bir daha, bir daha, bir daha...
Biliyorum sonunda bitecek...

Hasreti bitiriyorum ciğerlerimde,
Pijamaların altında yastığının hala,
Bu geceye de gün doğacak...

Yerini ayırdım onlarında,
Kapağı açık son kutunun içinde,
Bu sabah, son kez kapanacak...

Belki inanmayacaksın da
Gözlerime bakmak isteyeceksin
Olmayacak,
Ne nazarım, ne de nefesim!

Yabancı gelecek sana bu beden dili,
Karşıma çıkamayacağın uzak kaldırımdan
Gizlice okumaya çalışacağın..

Her gökyüzünde ben olacağım,
Bak bir aydır yokluğunu soluyorum.
Tek tek işliyorum, yıldızlara yokluğunu...

Ve her biri şimdi çevrilmiş,
Ardında kalem izi kalmamış temiz bir sayfa,
Senden önce olduğu gibi,
Şimdi de öyle...
Sadece kitabın adı aynı.

Bilemezler ki atlatılan geceleri,
Binlerce fotoğraftan ayıklamak seni,
Hatıralardan silmek seni...

Alınmış bir ders olarak,
Geride bırakmak seni...

Soluyorum...
Son defa...
Bilerek, isteyerek,
Canımı yakarak belki;
Ama arınarak!
Bir zamanlar boğulmayı göze alıp
Ciğerlerinden çektiğim nefesi,
Saldım yavaşça bu gece...

Ve sessizce dağıldın gökyüzüme.

2013.07.30 00:59 Gece’nin Şiiri ve ilhnsg