Son Nefesinde, Onurunla...

Onurlu bir yaşam olabilmek
Son nefesinde, onurunla
Kalemin bir şiiri işlerken
Ellerin bir taşı yontarken
Belki de söylerken şarkılarını güzelliklerin
Bir deney masasında belki de
Onurunla ölebilmek
Son nefesinde
Onurlu bir tebessümle, son kez
Ama tıpkı ilk doğduğundaki temiz ve şaşkın bakışlarla
Onurlu bakışlarla insanlık için ölebilmek
Ve ölebilmek, uğruna ölünecek bir insanlık için
Ve hiç fark etmez
Ama üretirken
Üretirken bir güzelliği
Hem de, karıncaların yaşama şevkiyle
Karıncaların yaşama tutkusuyla
Son anında bile bir karınca gibi çalışarak üretmek
Tıpkı onlar gibi hayata âşık olmuşçasına
Üretmek sevgiyi
Ve biriktirmek bir yuvaya
Ölebilmek onurlu ve gururlu
Düşmek toprağa, bir başlangıçmışçasına
Tıpkı sonbahar yaprakları gibi
Yeni bir başlangıçmışçasına düşmek
Dökülen her sonbahar yaprağının toprağa bıraktığı yeni başlangıçmışçasına göçebilmek…
Bitişin bir şeylerin başlangıcıymışçasına ölebilmek
Hem de bir taşa sevginin resmini yontarken
Ya da bir böceği izlerken
Anlamaya çalışırken hayatı
Bir sohbetin koyuluğunda
Ama yaşadığını hissederken
Geriye bakmadan gidebilmek
Hem de gözlerinde yaşam yüzlü çocuklar koşarken
Ayçiçeği bahçelerinin renginde bakarak
Yüzünde hürriyet resimleriyle
Hiç fark etmez
Nasıl olursa olsun
Ama üreterek
Ama onurunla
Son defa süzülmek
Dallarından, sonbaharı anlatan yaprakların
Ama ilk yolculukların heyecanıyla
İlk defa yürüyen çocukların el açışlarıyla
Kucaklarken yaşamı, bir çocuğu kucaklarmışçasına
Hani ilk defa anne demenin tadını yaşarmışçasına
Sonraki sözünün baba olması gibi
Göçmek
Göçebilmek
Ama üretirken sevgiyi
İşlerken bir taşa
Ya da yazarken sayfalara
Belki de okurken şimdi bu mısralarda sevgiyi
Göçmek
Göçebilmek
Anamızın suretindeki gülücüklerle
Ekmek ekmek kokan anamızın ellerinden göçmek
Düşmek
Düşebilmek dalımdan
Sonbahar yapraklarıyla
Ama ilkbaharın yeşerişindeki saflıkla
Yeni bir başlangıç olup göçmek
İlk öpücüklerin tadıyla göçebilmek
Göçmek
Yeni başlangıçlara
Düşmek yoluna
Yeni başlangıçların
Yeşermek bir dalında bir ağacın
Hem de güneş güneş açmak bizi koklayan bedenlerde
Yaşam olup gitmek
Ama bir dalda dahi bir filizimiz varken göçmek
Hem de onurlu
Bir ana ya da bir baba olmuşken güzelliklere
Gitmek geride onurunu bırakarak
İlkokul sıralarında aşkını bırakarak
Hem de adını çocukça kazıdığın sıralarda
Son bir mektupta
Bir ilki anlatarak gitmek
Yazdığın şiirleri
Yaşam öykünü imzalayarak gitmek
Ananla helalleşerek gitmek
Bir kardeşe sarılarak gitmek