Çook, çok uzun zaman olmadı mı sencede
Daha kaç yıl geçecek aradan
Kac mevsim değişecek
Dünya kaç kez dönecek
kendi etrafında,yalandan..
Ellerim bu kadar kopukken ellerinden
Ay güneşe daha kaç kez tutulacak
Kaç bebek ağlaması,
Daha kaç ağıt duyacağım sensiz
Sağa sola selam vermeden
Daha ne kadar kaçabilirim insanlardan
Duvarda bozuk bir saatin insafına
bırakılmışken vuslatın vakti
Çıldırmamak elde mi ?
Ah kokunu,bir çekebilsem içime
Bu kadar içer miydim sanıyorsun
Bitti bitecek diyorum sana
Son sigaram tükenmeden gel...
Bedeli var ama;
Sanırım bedellisi yok hasretinin
Gözlerim kızıl ufuklarda,
Ne sayılacak gün belli,
Ne çekilecek acının hacmi
Durmadan, durmadan nöbetteyim
Gecenin ne üçü belli ne beşi
Yokluğuna sıktığım hiç bir kurşunun
Yetişmiyor mu sana menzili
Ruhuna Fatiha yazdırıp taşına
Bensiz çekip gittin mi bu dünyadan?
Yoo..öyle olsa hissederdim
Taş duvarlar çürüdü yokluğundan
Kör zindanlara mı düştün?
Ülkeler dağıldı,rejimler değişti
Hiç mi af çıkmadı, ihtilal de mi olmadı
Üstelik sen karıncayı bile incitmezsin
Bilirsin "bileden" bile incindiğini
Başka bir ihtimal olmalı
Belki bir daha çağırmam seni
Sustu susacak diyorum sana
Harflerim adına küsmeden gel..
Teoriler, kuramlar,kurallar
Tezler sentezler, hepsi boşa çabalıyor.
İdalistler, realistler humanistler
Hiç bir felsefi akım yardim etmiyor
Bir adım gelsen, "maraton" koşacağım
Ne sebepten bilinmez
Devam ediyor eylemsizliğin
Acılarım "metastaz yaparken içimde
Neden susuyor,ölüme çare arayan bilim
Her şeyi toplayıp, çıkartan matematik
Hani ikiden bir çıkınca bir kalıyordu ?
Şimdi sen benden gidince
Yarim kalışımı izah edemiyor
Bilmiyorlar çünkü,
Elimi sallasam ellisi de sensin
Yok işte yok ihtimalin
" İHTİMALSİZİM "
Yok diyorum sana şakası yok
Namluya sürdüm mermiyi
Ya kendimi vuracağım,ya içimdeki seni!
Kör kurşun adres sormadan gel...
Daha kaç tren, kaç otobüs
kaç istasyon, kaç iskele
Gözlerimi kısarak bakacağım
Kaç vapur geçecek bu sahilden
Daha kaç kadının ardından,
sana benzetip koşacağım...
Diş ağrısından beter sancılarım
Hangi şehrin,hangi hastanesinde
Kaç doktor,daha ne kadar ilaç yazacak,
Daha ne kadar merhem sürecekler
Tenimde zerre izi olmayan,
İçimde oluk oluk kanayan yaralarıma
Hangi film,
Hangi röntgen,
Hangi teknolojik alet
Hangi tabib bulabilir içimdeki seni
Hangi hoca,
Hangi dua,
Hangi beddua vazgeçirebilir ki beni
Önüne daglar mı dizildi ?
Denizlerin mi taştı,gemilerin mi battı ?
Yerin yedi kat dibine mi düştün
Seninle her yer bana "Cennet" derdin
Söylesene Allah aşkına
Şimdi bensiz Hangi "Cehennem'desin"
Vasiyetim olsun sana bu iki kelime
"Son Nefesim"
Son diyorum sana Son
Bari "Son Nefesim " ol, gel...
Yusuf Maral
Kayıt Tarihi : 26.2.2024 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!