Uzaktan sevmekti bizimkisi.
Birimiz kafeste, birimiz son nefesteydi sanki,
Yaklaşamamak, yaklaştığında dokunamamak,
Dokunsan bile yanına alamamak.
Bizimkisi aşkın duran haliydi.
Ben sana durdum saatleri sana kurdum.
Gülüşümü gelişine sakladım.
Gelişini belki son nefesime..! ! !
Kayıt Tarihi : 19.7.2016 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!