Vuralım kendimizi ıssıza,
Elektriğin telefonun olmadığı,
Saatin bilinmezine…
Zamanın sonsuzuna,
Kaçalım kendimizden, kendimize.
Ve gidelim zamansıza, varalım mekansıza.
Gidelim ki ömrün ömrüme denk düşsün.
Kısa mı uzun mu hayat bilinmesin.
Yan yana yaşayalım,
Zamanı unutarak, Yan yana yaşlanalım.
Ne ömür yaşadık bilmeden…
Gölgen üstüme düşsün yakışırcasına…
Dudaklarından alayım ilk nefesi,
Ve göğsünde vereyim sonuncusunu…
30 Nisan 2012 17:58 (X)
Yaşar KaçarKayıt Tarihi : 3.5.2012 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!