Üç yüz altmış beşin bu son nefesi,
Yirmi dördü öptü akrep yelkovan…
Kirlenmiş sakalı devrilmiş fesi,
Elinde asası yüz göz kan revan…
Günlerin kilidi kanlı zorbada,
Sermaye kasada ölü torbada,
Acılar pişiyor yağsız çorbada,
Yoksulluk diz boyu hukuksuz divan…
Çekip gidiyorsun dön tut merceği,
Ayak izlerinde gör tüm gerçeği,
Soluyor doğanın gülü çiçeği,
Dünya kime çöldür kime şadırvan…
Doğduğu topraktan kaçıyor canlar,
Umuda yelkeni açıyor canlar,
Yolda candan parça saçıyor canlar,
Dertler tokmak oldu gönüller havan…
Cantekin der; al git derdi heybende,
Savaşlar açlıklar kaldı cübbende,
Takvim mutluluk ver yeni şubende,
Barışı sevgiyi yüklensin kervan…
Kayıt Tarihi : 6.1.2011 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!