son nağme
öksüz bir gecenin koynunda yüzen
yaralı martı mı beyaz ellerin
yetim bir çığlığı susturmak için
boşlukta gezinir rüya gözlerin.
zülfünden assalar ruhumu göğe
diner mi hasreti aşka gönlümün
nasipsiz mazimin hasreti desen
siner kıyısına beyaz ölümün.
ben kirlenmiş çağın akrep avcısı
sararmış bir hüznün gamlı sesiyim
hayat girdabında perişan yorgun
inleyen kemanın son nağmesiyim.
nurullah ulutaş
19 temmuz 2003/ mersin
Kayıt Tarihi : 13.11.2005 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
diner mi hasreti aşka gönlümün
... tebrikler hocam
TÜM YORUMLAR (1)