Son merdiven Şiiri - İlhami Şenol

son merdiven kırıldı,
son merdiven duvarla örülmüştü,
onu yapan,kaderin ustası mıydı,
son merdiven kırıldı,
düşmedim,
uçmadım,
durdum,
yorum yapmadım,
baktım arkadan gelenlere,
son merdiven kırıldı,
kırılmadım,
son merdiven,
ona gelene kadar,
ne taklalar atmıştım,
her basamağında ne yükler yüklenmiştim,
hepsini taşıdım,
hiçbirini taşıyamam diye atmadım,
bir basamağında itilmiştim
bir basamağında sırtıma el verdiler
basamakları çıkarken
ki şımarmıştım
öndeyken üstteyken
ki,ağlamıştım,gerideyken,arkadayken,
ki,kimini saniyeler içinde çıktım,
ki,kimi yıllar aldı,
ki,kiminde yalnızdım,
ki,kiminde kalabalık,
ki,yanımdan geçenler,şımarıyor,
ki,basamaklardan düşenlerin gözleri herşeyi anlatıyor,
her merdivene farklı duygular, öfke,sevinç saçtım
başımı çevirdiğimde,
siliniyordu,ayak izlerinin altında,
ben anlattıkça arkadan gelenler sıkıştırıyorlardı,
usta işimiz acele,
önümüzde çok merdiven var,
telaş,ürkek ve heyecan
ne dinleyen var,ne anlayan,
sanırım herkesin yaşaması gerekli,
bak işte geldik son merdivene
ama kırık,
önü duvar,
onu yapan usta,
...