Son yıllarda
Hep sağ omzumdaydın.
Zaten gözümü her açtığımda
Uykusuzluğumun tavanındaydın.
Ya da yalnızlığımın ortağı,
Hüznümle eskittiğim yastığımdaydın.
İçimde küçük bir kıvılcım değil,
Soluğunla büyüyen,
Koca bir yangın çıkardın.
Yalnız yüreğimi mi,
Yolu henüz yarılamış
Bu bedeni de sardın.
Oysa ben hep
Sevinçlere geç kaldım
Hüzünlere çok erken.
Keşke sonum değil de
Doğumum olsaydın.
26.04.2009
Orhan TurhanKayıt Tarihi : 28.4.2009 22:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!