Son Mektup Şiiri - Muhammed Taşbaşı

Kaçla kaçı çarparsan çarp
Binlerce kez düşeceksen düş
Gökyüzü halen mavi ve üzerinde yıldızlar var
Nefes aldığın sürece görebileceğin yıldızlar
Bitmedi daha bizim kavgamız
Yarına mutlu uyanana dek de bitmeyecek

Büyük adamlar geçti bu sokaklardan
Umudunu ölse dahi yitirmeyecek adamlar
Griyi görmeyenler açelya seven adamlar

Ayakları sallanan bir masada alınamaz dünyayı değiştirme kararı
Gün batmamış hem
Herkes de şikayetçi bu sırt ağırsısından
Akşama kimsenin ölmeye niyeti yok anlaşılan
Ölmesine ölürüz de
Nehirden geçerken canımız yanacak kesin
Biz kimsesiz doğmadık ki kimsesiz ölelim
Birkaç kâğıt parçası bıraktım arkamda
Değiştirmek istediğim dünyayı da
Artık şiirler yeniden yazılacak kıvamda
Yeniden kurulacak bu dünya
Sessizlik ve karamsarlık dan uzak bir yerde
Olurda değişirse bu dünya
Ben o dünya ile tanışamadan tanışırsam toprakla
Sessizce kaybolmama izin vermeyin
Yüksek sesle okuyun lan şiirleri