Son Mektup Şiiri - Barış Yeşiltaş

SON MEKTUP

Bu sana yazdığım son mektup sevgili,
Hatırlar mısın telefonsuz, bilgisayarsız günlerimizi,
Bembeyaz, saf ve temiz mektuplarımız vardı,
Gül kokulu, leylak kokulu, yasemen kokulu mektuplarımız,

kapılarımızı postacılar çalardı,
Kapıyı açtığımızda, postacıyı gördüğümüzde,
Size bir mektup var, dediğinde,
O küçücük kalbimiz, nasılda heyecanla atardı.

Postacılar getirdiği mektuplarla,
Nice anneleri, babaları, evlatları sevindirdi,
Nice büyükanneleri, büyükbabaları, anneanneleri,
dedeleri sevindirdi,
Nice sevdalıları birbirine kavuşturdu.

Şimdi, artık laşkalaştı hayatlar,
Sevgiler, aşklar sanal hayata taşındı,
Kinler, nefretler bile sanalda yaşandı,
Evlenme teklifleri telefonla yapılır oldu.

Eskiden, saklambaçlarımız, körebelerimiz vardı,
Uzun eşeklerimiz, sekseklerimiz vardı,
Bakır cezvelerde, kahvelerimiz yapılırdı,
Şimdi ise, kahve makinalarında yapılır oldu,

Ben çok özledim, kokulu mektuplarımızı,
Ben çok özledim, közde pişen kahvelerimizi,
Benim için, mektup okumak,
Közde, bakır cezve ile yapılan, kahve tadında…

YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 09.02.2024
SAAT: 08:30