Susma Ünzile Şiiri - Barış Yeşiltaş

SUSMA ÜNZİLE

Ünzile, daha sekiz yaşında,
Bir kız çocuğu,
Çok güzel bir kız,
Beyaz teni, masmavi gözleriyle,

Ünzilenin, peşinde,
Köyün, bütün erkekleri,
Kapıyı aşındırıyor, görücüleri,
Biri gidiyor, biri geliyor.

Daha dokuzuna varmadan,
Evlendirdiler Ünzileyi,
Hem kadın oldu,
Hemde çocuk Ünzile,

Onüç yaşında oldu Anne,
Nasıl kıydılar sana, Ünzile,
Çocuk yaşta, gözünün yaşına bile, bakmadılar,
Bir gök yüzü ağladı, birde sen,

Kaç gram altına,
Sattılar seni, Ünzile,
Susma Ünzile,
Yediğin dayaklarla mı kalıyon?

Su gibi, durgun ve sakinsin,
Gül gibi, alımlı ve narinsin,
Susuyorsun her zaman ki gibi Ünzile,
Bir gök yüzü ağladı, birde sen.


YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 21.06.2024
SAAT: 10:30