Son Kuşlar
Bir zamanlar
Şöyleydik böyleydiklere, dönüştü
Ağızlarımızda sakız gibi mütemadiyen çiğnediğimiz
Gençlik günlerimiz.
Birer birer
Uçup gittiler
Ebeler-dedeler, dayılar-emiler, teyzeler-bibiler
Analar-babalar, abiler-ablalar hatta
Bir çok bizden daha küçükler…
Ve dönmediler…. Dönmediler… Dönmediler!
Hadi tut ellerimi nolur bırakma,
Ey sevgili, bil ki son kuşlarız biz.
Baldan da tatlı geliyor
Yorgun bedenlerimize hatıralar…
Fark etmeden uçuşuyor sırlarımız,
Çenelerimize vurdu gayrı
Bütün hayallerimiz.
Gayrı, bizi hiç güldüremez oldu aynalar
Net duyamıyor kulaklarımız,
Berrak göremiyor gözlerimiz
Dudak büküyor bize, dünkü çocuklar…
Buruşuklar içinde kalmış
Pek eskimiş çehremiz.
Ağızlar da dişler çürük,
Omuzlarımız çökük, bellerimiz bükük,
Sızım sızım sızlıyor bacaklarımız,
Yüksünür oldu bedenimizi dizlerimiz.
Daha neyin inadı bu ayrılık,
Bu gayrılık, neler bahşedecek bize söylermisin?
Bilmezmisin ey sevgili,
Bir daha geriye, gelemeyiz, dönemeyiz
Yüzde yüz olan tek bir şey kaldı hayatımızda
Çok yakında biz de gideceğiz.
Ey sevgili
Unutma! Hiç unutma! Sakın Unutma
Son kuşlarız biz.
Dedeoğlu Aşiyan, 05.04.17 – 14.58 Y.Y.
Nebi ÜnlerKayıt Tarihi : 6.4.2017 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ey sevgili Unutma! Hiç unutma! Sakın Unutma Son kuşlarız biz. Dedeoğlu aşiyan, 05.04.17 – 14.58 Y.Y.
"Bir daha geriye, gelemeyiz, dönemeyiz"
yavru kuşlarımızı doyurarak son kuşlar olarak, son çırpınışlarımızı yerine getiriyoruz....ya ayrılıklar...? kanatlarımıza çarpıp geçiyor...değdiği yerde yaralar açıyor...
yüreğinize sağlık...Kozana sevgilerle...
yüreğine sağlık nefis dizeler.sağlık ve esenlikler.
TÜM YORUMLAR (3)