Son Külkedisi... Şiiri - Suat Kırçiçek

SON KÜLKEDİSİ...
Nerede bu külkedisi,
Nereye kayboldu, az önce buradaydı?
Ne bu anormallik, dışardaki hareketlilik de ne,
Noluyor bu güneşe, neden ortalık karanlık?

Neden karıştı bu ülke,
Sevdaydı adı, ayrılık olmuş,
Mutluluk vardı eskiden,
Semt semt şehirlerine dertler dolmuş!
Sokaklara kadar inmiş artık bu dedikodu;
Terk eyledi gitti prensin külkedisi!
Yani terk eylemiş artık ülkenin prensesi...

Taç gitti krallık bitti,
Külkedisi gitti mutluluk bitti!
Hiç perns yalvarır mı böyle ağlayarak,
Fakir bir külkedisine?
Yalvarıyorum dön külkedisi, dön külkedisi!
Biliyorum ölüler cevap vermez ama;
Nolur bir şeyler söyle külkedisi...

Ben de güçlü bir ülkenin prensiydim,
Ne buldun bilmiyorum,
Başka başka ülkelerin veliahtlarında!
Bari kardeş ülkenin prensiyle olmasaydı,
Meğer ne de kalleşmiş o komşu prens!

Tebaamdaki en kıymetli can,
'Cananım, prensesim külkedisi! '
Yalvarıyorum sana dön külkedisi,
'Cananım, prensesim külkedisi! '
Demek dönmeyeceksin öyle mi külkedisi,
Uykuma dahi zarar vermez diyorsun,
Öyle mi külkedisi?
Seni benden alan,
Kalleş ülkede mi kalacaksın külkedisi!
Daha ayak numaranı dahi bilmeyen,
O prensin mi olacaksın?
Bana sor hemen söyleyim,
Otuz beş numara giyiyorsun külkedisi...

Haber getirdi sonra kuşlar,
Kovuldu kalleş ülkenin sarayından külkedisi,
Almayacak mısın dediler yanına,
Ne deyim,
Artık o bir sokak kedisi,
Eskidenmiş o külkedisi!
Ne deyim,
Saatine dikkat etseydi,
Vakit çoktan geçti gece yarısını!
_SuaTizM_
07.12.2010/02.23