Son Köşe Şiiri - Turgut Uzdu

Yürüyorum yalnızlığım bana arkadaş
Gölgemin gölgesindeyim
Garip bir şarkı duyuluyor
Notalar uçuşuyor teker teker
Her notanın ensesindeyim

Yolun sonu yankılanan
Tökezleyen ayak izleri var
Sahibini arıyorum
Etraf sakin
Geldiğim mesafe uzun
Bir tıkırtı duyuyorum çağırır gibi
Susuyorum
Bilmem kaçıncı nefesimdeyim

Hiçbir şeyden korkmam aslında yaratılmış
İçimde bir titreme var
Korkuyorum
Hayret dikiliyor karşıma
Ünlemlere takılıyorum zaman zaman
Cevapsız sorular yığınla
Hatıralar haykırıyor omuzlarımda
Ben hepsindeyim

Yürümek günah demek, sevap demek
Kararsızlık zincirli
Hayat denilen defteri açıyorum umutsuzca
Her sayfa kirli, her satır kirli
Çağıran biri var uzaklarda
Sesindeyim

Teselliler gözlüklerimde saklı
İnsan mı
Mağdur, mağrur, suçlu, suçsuz
Yaşamak yasaklı
Yürümek emir
Durmak mümkün değil
Son notalar çalıyor
Ben esindeyim

Anladım nihayet
Etli, canlı, kanlı bir cadde bu
Ben son köşesindeyim