Aşkta vurgun yemiş şair...
Yokluğunun boşluğunda kaldı hayatım
Tırmanacak,tutunacak bir dal bulamadım
Tam yeşil otlar bitiyordu ki gönlümün kenarında
Geldin,biçtin ve gittin
Son konuşmamızı hatırlıyorum da şimdi
Bin olan derdimi,binbir ettin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta