Son Kitabım,Vedası Olmayan Sevdam

Kitabım varken gidip fotokopi okumam.Bütün kitapçılarda değil, yalnız yüreğimin kitapçısında..Beyaz desenli,alev renkli, arzu renkli, şule şule ışıltılı…Son kitabımsın.Sonlarımın hepsi sana yazıldı.Yazgım kadar yazı, aşkım kadar aşk, sonum kadar bir sondun.Bu yüzden bu aşkın vedası yasaklı.Veda etmek, gitmek, ayrılık, hüzün, gibi can kırıkları filmimiz yok sevgilim.

Senden sonra başka güzellere kör, güzel sözlerine sağır, baştan alıcı tavırlarına lalım.

İnsan,sevince kendisi olmaktan çıkar, sevdiği olur.Onun gibi düşler, yürür, onun gözleriyle bakar, gülümser.

Sen ve ben aşk ırmağının mayası, temizlik aşısı. Akışımız yamak olmuş, bakışımız berrak anlar atlası. Seni yazdığım suların üstünde kendime ıslandım.Uslanmışlığın kitabını yazdım.

-Ertelenmiş sevgilerin tutanaklarında başlıyor temellerin duruşması. Doğru olanı bulmak için temellerin duruşması gerekiyordu. İnsanın temel bağlarında çözünürlüğü yüksek
algılar var. Birbirine sığınak, birbirine köprü, birbirine düğümlü içsellerimiz var. Vicdan aslında bu temel bağın merkezidir.İnsan, vicdanının onaylamadığı her eylemin altında çok sonradan da olsa eziliş ya da pişmanlık tortuları birikir.

Şimdi mertliğim, doğruluğum sana yığınak... Haklı olarak çevremdeki gölgesiz gölgelerden ürkmen normaldir.Benim için bir okur, senin için belki potansiyel gönül çelici.
-Haklılığının mührünü aldım.Yüreğindeki mürekkebin gerek.Her şeyinle benim olduğun dünyana mührü bastığımda hiçbir kaygın kalmayacak Şulenar.

İki ayrı vücutta bir vatan gibiyiz.Kalbimiz tekleşti. Yüreğimizde dalgalandır aynı sevginin bayrağı.
-Ciğerlerime kadar doluyor dünyan.
Meğer; ne kadar yakınım meğerlerine. Meğer, eğerlerinin eğimlerinde kalmış çınarlarım var.
-Meğer sevda yamacımızda erozyon hiçbir zaman olmayacakmış.Meğer, köklerimiz ruhlarımıza, ruhlarımız duygularımıza, oradan yüce aşka karışmışız Şulenar.
**Mağdalalı Meryem’in yürek özünü taşıdı masumluğun.Yüreğin hamile kalmıştı. Artık aşk çocuğumuz gittikçe büyüyordu. Artık, herkes, bu aşk çocuğunun babasını sormaya, sorgulamaya, kurgulamaya başladı.Bir ömürdür içindeki hürriyeti bana sundun.Artık içime esir değilim, sana esirim.Artık sırrımı seninle tutacağımız güzelliğin günceleri vardı.
Meğer aşk ışığım azalmış, meğer çoğaltmaya, paylaşmaya, gönlümde
Sonsuz nur olmaya meyli azizeymişsin.