Umutlarım; susuzluktan boynunu büktü.
Yeniden gel çal kapımı
Bir damla su dök yüreğime.
Hani yarına dair özlemlerimiz vardı,
Erteledik yine geleceğe.
Bu sene olmadı belki başka seneye.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Şiir.., öylesine yürek dolusu bir çağrı ile yüklü ki.
Ve belli..., çağrıyı alan son kez gelip sessizce içeri girdiği zaman yürekte yer yerinden oynayacak...
Kutluyorum sayın Müjgan Asil Kefeli...
Çağrının en güzelidir 'şiirle' yapılanı... Hele bir gönüle çağrıysa bu, çok daha anlamlı...
Şiir; biraz kırgın, biraz umutsuz bir yüreğin 'sessiz çığlığını' işlemiş dizelerde... 'Bugün olmazsa vuslat, yarın nerden belli?' diyerek.. Ben de derim ki, 'aşk çaresiz değildir..' Hiç ummadığın anda gelir kapına..
Şiiri ve değerli şaireyi kutlarım..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta