Biraz yağmur kimseyi incitmez
Her sonbahar gibi bu baharda beraber kalabilmek
Aynı gök altında uzun bir yolculuğa çıkmak.
Senden sonra yine senden gidememek
Bir acıyı daha görememek bizim kaderimizdi belki.
Sen varken beslediğin çiçekler solmazdı
Senden sonra yine gözlerinin kurşunu değse alnımıza kondursa,
İnceden, yürekli bir öpücük gibi.
Sızılarını hissettim de aldığın her yarayı,
Burada çiçekli evimizde biz yeniden sarmaya hazırız...
Bilirim dumanlı havaları sevmezsin sen
Evlat kokusu evinin her bir zerresinde annem der.
Çok özledik seni canımızın parçası...
Kayıt Tarihi : 2.10.2021 21:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Anneme hitaben.
![Esra Birge](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/02/son-kez-bahari-gormek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!