Bu, sana yazdığım son satırlarım olacak belki de,
Belki de bundan sonra sana hiç şiir yazmayacağım,
Belki de büyüdüğüm için,
Hiç olmazsa büyüdüğümü hissettiğim için.
Zira, gerçekleri görmeye başlıyorum yavaş yavaş.
Ağlamaktan vazgeçiyorum, kalbim istemese de,
Bitiriyorum melal yolculuğumu, ben istemesem de.
Anlıyorum yavaş yavaş...
Anlıyorum hayatı, hayatın gerçeklerini,
Anlıyorum bu dünyada aşkın yerinin olmadığını,
Sevgiden daha değerli şeylerin olduğunu,
Anlıyorum...
Anlıyorum ve vazgeçiyorum senden,
Vazgeçmek istemesem de.
Kalbime gömüyorum aşkımı,
Unutmak istemesem de,
Senden vazgeçmek istemesem de...
Dün geceye kadardı herşey.
Son kez yıldızları saydım,
Son kez efkarlandım,
Son kez düşündüm seni,
Son kez ağladım senin için,
Son kez dua ettim Rabbime,
Seni bana kavuştursun diye
Ya da mutlu etsin diye...
Senden ayrılmak zor olsa bile,
Son kez elveda deyip gitmeliyim bu yerden.
Kayıt Tarihi : 9.4.2002 19:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Buruk Sevinç](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/04/09/son-kez-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!