Son Keşke’ler Şiiri - Serra Bozkurt

tahmin etmezdim,bir gün bu şehrin beni sana küstüreceğini
yağmurları altında ıslanırken görmeliydim bu şehri terk edişini
çokça benliğimi kaybettim belki,sen bunları göremezsin
keşke olsaydı bile diyemiyorum,keşkeler kadar uzaksın

gözlerimin yabancı olduğu kadar yabancı ol bana,uzak olduğu kadar uzak
anlamalıydım,aynı gökyüzüne bakarken farklı dünyalara ait oluşumuzu
o dünyanın içinde yer bulurum belki dedim,baktım ki kaybolmuşum
keşke pusulam olmasaydın,gördüm ki yanlış yoldayım

karşıma çıkmanı istemezdim,bilemezdim bir gün senden kaçacağımı
halbuki adımların kaçarken anlamalıydım,giden mesafeler değil sendin
hafızam sen hariç hatırlamalı,silmeli mi ardında kalanları
keşke silseydi gözyaşlarımı ruhun,tüm saflığıyla dokunabilseydi

şimdiyse hissedemeyeceğim kadar boşluktasın kalbimde,öyle olmalı belki de
senin yerine koyamazken bir şey,öğreneceğim nasıl unutulur sevmek
beraber öğrenebilirdik,baştan başlayabilirdik her şeye,kendimize
keşke düşmeseydin aklıma,seni aramasaydım gördüğüm herkeste
keşke yitirebilseydim seni içimde, hiç bilmemişcesine