Son Kar Çılgınlığı Şiiri - Kağan İşçen

Son Kar Çılgınlığı

yanımda yoktun yürüyüşün vardı
yakınlığını aradığımca yaprakların boynu bükük
caddelerde kıpkırmızı göz uçlarımla bıraktığım
bıraktığım o yıllarımın buruk tortusu

sorularımla gidiyorum
cevap anahtarımdı aşk
düşlerimi sınadığım o dönüşsüzlük
tüm gerçeklerimin üstüne koyduğum aşkta
bir sen çıktın kesin doğrusu gözyaşlarımın
sıkıntısız öyle rahat

bul beni hadi
aşk yoksa yanıtlarında
fazlaları var yüreğimin
sana ayırdığım
bul beni

sana değil aklımı taktığım bu saatsizlik
seninle bıraktığımız geçmişe
saçlarının ağaçlaştığı yollarımın sarmalandığı
çaresizim tarihlerden sen suları
un ufak olmuşum belirsizce ırmaklaşarak
seni beklemeye

oyunlarını düşünürken
sırtımı yasladığım kavakların uzun boyluluğu
saplanırken kalbime
fark etmedim fark edemedim
kalmışım seni düşünerek uyumakta
rüyalarımdan uyanmak istemezcesine kalmışım
kalmışım seni düşünmekte
ama sende değil

söz konusu biz olunca
işler hep ters giderdi
hiç geleceği düşünmeden
geçmişi aramamız gibi
çöllerimiz aklı başında
deliydi yağmurumuz

mümkün değildi
durmayı beklemek bakışsızlığının sürprizlerini
bir sana bakarken insancaydı yüzüm
seni düşünüp gülerken ha ha hayyy
son kar çılgınlığım benim
çocukluğumu asla unutamayan
şahin bakışı keskinliğim

söz konusu biz olunca işler hep ters
gözyaşlarımla tebessüm sunardım
tuzuma hasret dudaklarına
dudakların tadamazdı cesaretimi
korkaklar hergün ölürdü
sen hergün kaçırırdın gözyaşlarımın
tenine arkadaş olma hayallerini
kendine gelemezdi bir türlü
ayva tüylü baygınlığı kimsesizliğimizin