Son kadeh son kuşlara Şiiri - Cevat Çeştepe

karanlık basmadan önce...
iflah olmaz mızrak sancısı gene., saplanmadan önce yüreğime
bu akşam da dün geceden kalma., bir masa bulurum kendime
sır sessizliği gibi içimde saklı., bütün hikayeleri alarak yanıma
otururum her zamanki gibi., manzarası en yoksul cam kenarına...
. ,
öyle manalı gülümseme...
geri dönülmez kararlar almışım., seni asla özlemeyeceğim diye
aklımın ucunda bile değilsin artık., bunu sen de biliyorsun işte
ama gene bir ara dalmışım., uzanıyorum yanındaki aralık cama
kıskanmak filan değil inan ki., sadece rüzgar değmesin sırtına...
,
ya sonra...
,
bundan sonrası mevsim normali., duygular kış uykusuna yatar
içimin suç aletleri kendi defterlerine., kendi hikayelerini yazar
artık bütün sesler sığınmacıdır sanki., görüntülerin hepsi kaçak
ve o eski gramofonda kalbi kırık taş plak., halâ döner ağır-aksak
ilk kadehim onun için kalkar…
. ,
bu gecenin de sonu gelir., elimde boşalmış masanın adisyon fişi
ama hep olduğu gibi gene., yazılmamıştır yenip-içilenlerin hiçbiri
o an bir kurşun gibi patlar beynimde yokluğun., yüreğim yanar
ıssız ve uzak bahçelere benim kanatlarımla., havalanır son kuşlar...
onlara kaldırırım son kadehimi…
.
.
Cevat Çeştepe- 2011/2023
"Adisyonda sensizliğim yazar"