Hepimiz bir gün ölecegiz, kazik kakacak halimiz yok ya.
Cok acilar cektik bu yalan dünyada ve cok acilar cektirdik.
Kalp kirdik, acik kapilari kapattik, kapattidik ama hic kendimizi sorgulamadik.
Bize deger verenleri bir hic ugruna harcadik.
Peki ya hangimiz kendimizi sorguladik.
Hangimiz aynaya bakip yüzüne tükürme cesareti buldu.
Alin yazisi buymus deyip, kader deyip kendimizi avuttuk.
Günlerin su gibi aktigini cok gec anladik hep geriye baktik.
Hayatimizi gözden gecirdik,
Keskelerle bosluklari doldurmaya calistik.
Hep birilerinden yardim bekledik.
Yüzünü bile görmedigimiz kisiler umut isigimiz oldu.
Ama o isigida kendi ellerimizle söndürdük.
Yaptigimiz yanlislari hep baskalarina yükledik.
Dönüsü olmayan yola girdigimizde gözlerimiz bir umut aradi.
Yalanlar oradada pesini birakmadi.
Iyi olacaksin bak, salma kendini yasam güzel.
Benim ise son nefesimi verirken yalanda olsa duymak istedigim,
Son bir kere görmek istedigim yoktu.
Yalanda son bir kere seni seviyorum diyenim yoktu.
Gitmeden önce sizden son istegimdir.
Bana bir ayna bulun.
Son nefesimde yüzüme tükürecegim.
03/10/2009
Kayıt Tarihi : 3.10.2009 02:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!