Hepimiz bir yol tuturmusuz gidiyoruz,
Kimimizinki dogru, kimimizinki yanlis.
Ama sordugunuzda,
Herkesin yolu kendine göre dogru.
Etrafimiza baktigimizda,
Bir kargasa, bir acelecilik.
Insanlar birbirini görmez hale gelmis.
Bir zamanlar tanisin tanimasin,
Birbirini hic yoksa basi ile selamlayan,
Yanindan gecerken sapka cikartan,
O insanlari özledim.
Sinemalari özledim,
Gicirdayan tahta sandalyelerde,
Bir elimde Camlica gazozu,
Bir elimde aycekirdegi,
Ikide bir kopan bir film.
Ben gecmisi özledim.
Bir cicek pasajinda oturup,
Muhabbet etmeyi, özledim.
Ben herkesin birbirini saydigi,
Sevdigi bir dünyayi özledim.
Insanin insana, insanca,
Davrandigi bir yasami özledim.
27.07.2006
Erol HalilKayıt Tarihi : 27.7.2006 07:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)