Son İnfilâk Şiiri - Kağan İşçen

son infilak bu
ilk gibi hazan
uzun ve yoksul ömür
kısa ve zengin ölümlü
ölüm...

mutsuzluk gündüzümsün
yüksek rakımlı sahte yalanım
ayrılık anlamazsa ölümü
kendini seninle bana anlatır
ölüm
ölümümü...

bende olmuşluğunun tek imlası
yüksek dozda infilak eden dürüstlüğüm
an tekrarıdır aşk o yaban kuş çığlığı
sen bende 'o' olmaktan çıkmışlığınla
dünden daha yakın kördüğümü
şark çıbanı sapsarı yüzünde çocuğumun
anlarsın öldüğümü
ama anlamaz beni bir türlü
ölümlü
ölüm...