Son Hüzün Şiiri - Fahri Kaplan

bir daha güneşe böyle çıplak bakar mıyım
böyle tutar mıyım elini çılgın özleyişlerin
ben ki çoktan ve çok kez kesildim
kızgın bıçakları koynumda eritirken
kendimde değildim

bir şiir daha akıyor gözlerimin önünden
bir şiir daha yakıyor ince ince
ben ki alışığım böyle kaybedince
yeniden doğuyorum yeni bir söyleyiş ve de

son hüzün de çekilir aramızdan
artık hasret bile fazladır
bir bekleyişin arkasındaki hayaller
kaç zaman geçer yine yaşanır

bir daha böyle şehirler görülür mü
uzaklarda lambalar parlarken
yine aşk güzelliğe vurulur
tam da hikâye başlarken
sevdalar anbean sürülür mü

işte o son şiir
hangi şairin dilinde
hangi âşığın kalbinde
kim bilir