Son Hece Şiiri - Aydın Celik 2

Sensedim yokluğunda, şiir vurdum kendime
Bir gece yarısı döküldü dilimden hasretinle birlikte
Bir avuç çare serp, değsin yüreğime
Doldu her yanım aklımdaki son hecenle

Geceler derken, sadece gece değil hasretinle kavgam
Gündüzde yıkar, gündüzde yakar beni her zerren
İçimdeki sen, ruhumdaki sen, bendeki sen
Ve en güzeli de aklımdaki son hecen

Bir yudum suya hasret gibi sevdan içimde
Dökülür ismin yüreğimden ilk kelimede
Göğsüme sığmaz dalgaların sesi de
Vurur kıyıma son hecenle

Son defa görebilmek mi seni bedende
Ha varlığın ha yokluğun, zaten içimde
Düşerken dilimden her bir mısra önümde
Kalır son hecen yine içimde

Sona doğru geldik işte
Karanlık, uzun bir gece de
Sen yokken bile sensin içimde
Sığmaz yüreğime artık son hece

Bedenim taşıyamadı da sensizliğe soldu kuvvetim
Ruhuma dokunmuştu zaten gözlerin
Bir beden bir ruh her ikisi benim
Yüreğimde saklı son hecen senin

Son mısra hep yarım kalır dörtlük içinde
Çare değil aradığım sende
Kuş gibi kış gibi göçmüyor içimde
Kalıyor aklımda o son hece

Gözlerin doğarken içimden doğru
Sana bakarak geldim bu uzun yolu
Kalbimde sensin, içim senle dolu
Son hecenle tükenir nefesimin sonu

Yollar bitmiyor sana koşarken
Ellerim göğsümde sana bakarken
Bir şiir, bir şiir, bir şiir daha derken
Her an dilimin ucunda o son hecen