Son Hale Şiiri - Ebubekir Mücevher

SON HALE

Ülkesinde baharı bekleyen lale,kim düşürdü seni acep bu hale…. Bu bitmeyen tükenmeyen çile… Kışlarımız kışlalarımızı vurdu kuşlarımız dondu yokuşlarında hayatın insanım bitab düştü yoruldu…Vuruldu ülkemin ülküsü baharı beklemekten usanan gül küstü, bülbül büle aşık bir kuştu,aşkı kirleten ise baykuştu… Hayat hep iniş değil geri kalanı yokuştu..

Tuzlanmayan deri koşkuştu… İnsan Tuzu kurulaştı… Deriden veri almaya çalışan gel beri.. Meryemleri merhemlemek maksadına ettiler meri…

Ben mi Beyni İsyan Dili İsyan Sonu Hezeyan Bir Serseri…
Ülkesinde Baharı Bekleyen Lalelere Baharları Verin Geri…

Gerdiler bizi gergef gergef çile çile…
Ey ülkesinde baharı bekleyen lale…
Seni neden kimse almıyor kale…

Moda olmuş şimdi jalelerdeki bale..
Kumar masalarında dönüyor vale..
Işıkları sönüyor dünyanın bu son hale…
Yıkıldı artık umut tahtında yükselen kale…