Son Güneş Şiiri - Sinan Karakaş

SON GÜNEŞ

Sen son güneşisin sonsuz evrenin,
Aydınlandı yolu, safa mervenin,
Bakışı üstünde, oldu çevrenin,

Ben sana aşığım ey emin insan,
Varlığın aleme, ikram ve ihsan.

Senden yansır bana, hakikat nuru,
Varlığın ümmetin, oldu onuru,
Gözlerim susmasın olmasın kuru,

Ben sana aşığım ey emin insan,
Varlığın aleme, ikram ve ihsan.

Güller senle açar, kokular saçar,
Olduğun her yerden, kötülük kaçar,
Sana aşık olmuş, ben gibi naçar,

Ben sana aşığım ey emin insan,
Varlığın aleme, ikram ve ihsan.......İNSANİ