Yorgun bir kısrak haykırışıyla
Son defa haykırdı karanlık şehir.
Avuçlarımda balaban bir güvercin,
Gün vurdukça dudağıma, belirginleşir.
Yolumu bir çığlık keser,her doğuşta dolunay,
Kulak memelerimde soluğu gülüşlerimin.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta