Son Geliyor Şiiri - Sadullah Celik

Bir gün daha bitti, akşam oluyor
Kuşlar ahenkle yuvaya dönüyor
Farketmeden, dünya nasıl dönüyor?
Ömrümden bir gün gitti, son geliyor.

Hayal içinde hayal yaşar gibi
Zaman ellerimden uçuyor şimdi
Yılları aşan ben değilim sanki
Ömrümden kolay gitti, zor geliyor.

Yalnızlığım doru bir at sırtında
Şaha kalkmış gidiyor bozkırlarda
Yüreğim üşüyor karlı dağlarda
Ömrümden yazlar gitti, kış geliyor.

Biz koştukça kaçan dünya salında
Bir meyve koymadık ağaç dalında
Kabuk beğenmedik gençlik zarında
Ömrümden gençlik gitti, ar geliyor.

Bu sonlu kafeste fazla konuşma
Geceler sessiz diye çok uyuma
Az ye, mideni hesapsız doldurma
Ömrümden lezzet gitti, tok geliyor

Puslu günahlar eserken geceye
Cansız gürültüler düşer heceye
Düşünmeli, bugün ne yaptım diye
Ömrümden hesap gitti,vah geliyor.

Engin bir iman bir ruh kıvamında
Koşsam, haddini bilir kul adında
Halsiz düşsem yine kutsal kapında
Ömrümden zan gitti, huzur geliyor.