Son fotoğrafın Şiiri - Kemal Yılmaz 2

Kelebek ömrü gibi günlük
Sevmedim seni
Ben seninle geçen her güne
Koca bir ömrü sığdırdım
Ben senin o gül yüzünde
Doğanın bütün renkleriyle tanıştım
Ben seninle sevmeye alıştım

Kırılgan yapın nazik ince belin o bebeksi tenin
O eşsiz kokun
Ben seni sen olduğun için sevdim

Şimdi uzaktan sevmek varmış kaderde
Ektiğini biçmek bu olsa gerek
Sana bir şey söylemek ıstiyorum dinlersen eğer
Seni uzaktan sevmek
Hiç sevmemekten bile iyi bence

Evet zorluklari da var
Mesela her gün yazmak seni her satıra
Ve hep uyumak senin niyetine görmek istenen rüyalara

Çılgınca geliyor duyanlara
Inan aşkım hayat şuanda
Benim için senden ibaret

Birde unutmadan söyleyim
En son ayrılık vaktinde çektiğim fotoğrafına bakmak
O fotoğrafı cektigim dakikayi hatirlamak
Yani
Içime damlıyor sensizlik
Kızgın yağlar gibi yakıyor
Canımı ama ben yinede
Seviyorum seni