Son Elveda Şiiri - Ramazan Tekdemir

Düşünürken seni arka sokaklarda
Sevgim doruklarda
Bir mesaj geldi
"Elveda"

Hep merak ederdim
Diri diri gömülenleri
Yaşarken ölenleri
Çok sevipte delirenleri !
Ve anlıyorum hepsini
Ve saygılarımı sunuyorum
Artık bende yollarında yürüyorum

Şimdi Su perisi çok sevecekken
Bir elvedaya sığdırıyorsun beni
Her şeyin olabilecekken
Hiçbir şeyin olmamı istiyorsun
Bazen çok kibar oluyorusn
Geber yerine Elveda diyorsun.

Çok değil
Bir nefeslik bir oda
Bir yudumluk su
Bir lokmalık ekmek
Bir ömürde sen olsan yeterdi bana
Nerden çıktı şimdi bu Elveda.

Bana yeterdi de bir sen
Sana yetmedi demek bir ben
Bende isterdim
Zenginler gibi yaşatmak seni
Lakin yoktu cebimde param
Altımda arabam
Partiler verdiğim villam.

Yalnızca
Ayaklarım vardı sana koşan
Kanlı gözlerim vardı umutla bakan
Kollarım vardı sıkı sıkı saran
Az buçuk aklım vardı sende kalan.

Demiştin ya ayrı dünyaların insanlarıyız
Haklıymışsın
Şimdi vakit Elveda vakti
Sana değil Su perisi
Dünyana Elveda.

Göçerken bu dünyadan
Boynumda süs misali bir iple
Yada kalbimdeki sana bir mermiyle
Özensiz ve aşağılayıcı bir Elveda
Senden bana kalan tek hatıra...