Son Elveda Şiiri - Celal Bahar

Bu gece, bu şehre son vedam, son elvedam.
Birazdan son kez geçeceğim kapından,
Son kez bakacağım perdesi açık camından.
Son kez kokun sinecek üzerime,
Son damla yaş süzülecek gözlerime.
Son nokta konulacak aşka dair sözlerime,
Sukuta erecek ağzım, lal olacak dilim...
Bu gece, bu şehre son kez veda edeceğim...

Tüm ışıklar birazdan sönecek,
Belki de dünyam tersine dönecek,
Sen yine inanmayacak, geri geleceğimi sanacaksın,
Çünkü biliyorsun evim barkım hep sende,
Ama dönmek kısmet olmayacak,
Kalbim bir daha bu şehirde atmayacak...
Artık yürüdüğüm hiç bir sokak sana çıkmayacak,
Rüzgâr kokunu bana taşımayacak,
Bu gece, bu şehre son kez veda edeceğim...

Çünkü bu şehir demek sen demek,
Ve ben gitmez de kalırsam eğer;
Seni sensiz yaşamaya kalbim dayanmayacak.
Sana bu kadar yakınken uzak durmak olmayacak.
Sırf bu yüzden bu şehre son vedam, son elvedam,
Birazdan son kez geçeceğim aklından,
Son kez bakacağım, gönül pencerenin camından,
Hayalimde son kez öpeceğim yanağından,
Ve son kez gideceğim hiç gelemediğim senden,
Ayrılıp uzaklaşacağım sana ait bu şehirden…

Yağmurlar bana eşlik edecek, üzerime yüzlerce şimşek çakacak,
Ve sen her gök gürlediğinde;
Bir adım daha uzaklaştığımı anlayacaksın.
Belki kal demek isteyeceksin ama dilin varmayacak.
Susacaksın...
Ben ise çoktan uzaklaşmış olacağım,
Sen kokan bu şehirden...