Bu ne gaflet ey nefsim, son durakken öteler?
Varsa serde şuurun, düşün biraz sen bunu!
Böyle mühim bir işi, bir kul nasıl öteler?
Seni bilmem de lakin ötelemem ben onu!
Bir saniye durmazken, baki yurda sevkiyat;
Şu sendeki aymazlık, değil hayra alamet.
Değmez iken ilgiye, fani olan bir hayat;
Söyle neden edersin, bu dünyaya sen kamet?
Dört yanından göçerken, genç ihtiyar anbean;
Bu göçlere lakaytlık, kar mı yoksa zarar mı?
Madem yoktur uhraya, inancında bir güman;
Buna rağmen kul arzda, gerçek mutu arar mı?
Akil azık peşinde, gece gündüz koşarken;
Senin heyben ne diye, hep veballe doludur?
Muttakiler dünyayı, üç talakla boşarken;
Senin yolun ne diye, cahillerin yoludur?
Yolun sonu herkese, değil mi ki aşikâr?
Kabir denen çukuru, geliyorsun görmezden?
Bir yatırım yapmadan, edemezse kişi kar;
İyi olur başlasan, ticarete sen tezden!
Kendine gel cahil nefs, sokma başı hiç kuma!
Aç kulağı ve dinle, ne söylüyor salalar!
Gerçek ayan beyanken, artık maval okuma!
Yoksa sana uhra’da, yoldaş olur belalar!
Abdullah Toroslu
31.03.2014-İzmir
Kayıt Tarihi : 31.3.2014 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!