Gün saçlarının uçlarından dökülüyor yine toprağa ant içmiş ıhlamur ağaçlarına,
İlkbahar senin hatrına geliyor onca buruk güzün ardından,
Yaşama dair ne varsa inanası geliyor mavi küreye hapis zavallının,
Mutlak sonun ölüm olacağını bile bile kabulleniyor insan gözlerindeki ölümsüz parıltıyı,
Belki de senin hatrına varoldu bu sonsuz devran.
Kayıt Tarihi : 28.3.2022 18:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!