Son Demlerde Şiiri - Mehmet Nuri Yalçın

Son demlerde yaşamalı hayatı
Ucundan ucundan tutarak
Değmiyor takmaya boş kalabalıklar
Değmiyor nefes alıp veren yok kişilikler

Son demlerde yaşamalı hayatı
Ucundan ucundan tutarak
Bir boşvermişlik takınmalı en aristokratından
Hani üstten görmeli kimince
Değmiyor takmaya kimisi
Değmiyor nefes alıp veren zul kişilikler

Son demlerde yaşamalı hayatı
Ucundan ucundan tutarak
Bakan gurur sansa da sendekini
Kendine dönmedir aslında tepeden bakışın
Değmiyor takmaya hiçbirisi
Değmiyor nefes alıp veren alt kişilikler

Son demlerde yaşamalı hayatı
Ucundan ucundan tutarak
Mütevazilik çok gerilerde bir antika sanat
Alttan alttan almakta nedir hani, yeter
Değmiyor takmaya çoğusu
Değmiyor nefes alıp veren dip kişilikler

Son demlerde yaşamalı hayatı
Ucundan ucundan tutarak
Kan revan içinde en aydınımız
Şairler ölünce meşhur olurmuş
Değmiyor takmaya kof kalabalıklar
Değmiyor nefes alıp veren bön kişilikler

Son demlerde yaşamalı hayatı
Ucundan ucundan tutarak
Ceketsiz öldü Orhan Veli
Cahit Sıtkı kırk altısında, yarısı derken yaş otuz beşe
Değmiyor takmaya salt çoğunluklar
Değmiyor nefes alıp veren aydın kişilikler

Son demlerde yaşamalı hayatı
Ucundan ucundan tutarak
Değmiyor takmaya boş kalabalıklar
Değmiyor nefes alıp veren yok kişilikler